19 listopada 2013


I kiedyś przyjdzie taki czas że zatęsknimy za sobą oboje, ale nie będziemy mieli odwagi nawet ze sobą porozmawiać.


Jest tak samo, może tylko trochę smutno...


Każdy z nas posiada takie spojrzenie, którym obdarowuje tylko jedną osobę. 


Czasami mimo że coś nas niszczy, nie potrafimy od tego odejść. Czasami po prostu boimy się zmian. Czasami samych siebie. 


Czasem wystarczy chwila, by zapomnieć o całym życiu, czasem nie wystarcza życia, by zapomnieć o jednej chwili. 


Mimo tylu kłótni. Mimo tylu sprzeczności. Mimo tylu niepotrzebnych słów. Mimo wszystko - Ty jesteś nadal.


bez ciebie wszystko było dla mnie tak nieważne. na prawdę kocham cię. na prawdę/pezet


Każdego ranka po przebudzeniu liczę na wiadomość od Ciebie i każdego ranka jestem tak samo zawiedziona. 


Boję się tego, że kiedyś będę musiała się przyznać, że jednak Cię kocham. 


Prawdziwy przyjaciel to ktoś, kto widzi smutek w Twoich oczach, podczas gdy cała reszta wierzy w uśmiech na ustach.


Jeśli naprawdę kochasz, to będziesz kochał nawet wtedy, gdy ta druga osoba pokocha kogoś innego.


I chciałabym zobaczyć Twoją minę, kiedy dowiedziałbyś się, że to Ty jesteś bohaterem i adresatem większości moich wpisów. 


A jednak potrzeba mi Twoich słów i trzeba Twojej pamięci. Pamiętaj o mnie, dobrze? Może będę mniej się bała, usypiała spokojniej. 


Wyobrażasz to sobie? Wszystko co się do tej pory zdarzyło to dopiero prolog, jesteś młoda, najgorsze jeszcze przed Tobą. 


Zaczęłam cierpieć na bezsenność. Nawet nie wiesz co można sobie ubzdurać przez całą noc. 


Trudno jest pozbyć się uczucia, że mogliśmy zrobić więcej.


Może kiedyś znajdziemy się jeszcze raz we dwoje w tym samym miejscu, o tej samej porze. 


Trzeba umieć zauważyć, kiedy jakiś etap życia dobiega końca. Zakończyć cykl, zatrzasnąć drzwi, zamknąć rozdział– nieważne, jak to nazwiemy, ważne, żeby zostawić za sobą to, co już minęło. 


Zrób coś dla mnie. Zatęsknij za mną i dojdź do wniosku, że beze mnie jest Ci źle. 


Nie za wszystko da się przeprosić, ale wszystko można wybaczyć. Nie wszystko można naprawić, ale wszystko można zacząć od nowa. 


Bo najtrudniej jest skończyć, zapomnieć i zacząć od nowa. Koniec często jest nagły, zapominanie może trwać całe życie, a nowego początku może po prostu nie być. 


jeżeli masz kogoś, kto cię kocha. to Ci daje setkę powodów, aby żyć.


Najbardziej boli fakt, że nie możesz zrobić nic.


Uśmiechnął się do mnie, burząc w ten sposób wewnętrzny mur, jaki wzniosłam, żeby się obronić przed zakochaniem się w nim uszy.


nienawidzę tego życia. wciąż pragniemy zbyt mocno, a kochamy za mało.


To jedna z tych chwil. Godzin. Gdy płaczesz i tak bardzo pragniesz wsłuchać się w czyjś oddech.


To ja jestem tą, która zawsze ma dziwne skojarzenia. To ja jestem tą, która ludziom gra na nerwach i sprawia jej to przyjemność. Tak, to ja jestem tą, która niesamowicie przywiązuje się do ludzi.


Zabawne, jak instynktownie pragniemy wierzyć, że wszystko będzie dobrze. 


Ten jego słodki, subtelny uśmiech. Ten rodzaj uśmiechu, który złamie Ci serce, jeżeli będziesz na niego za długo patrzeć. 


'Żyj życiem ziomuś, jakby każda minuta miała być pierwszą i jakby każda minuta miała być ostatnią.' 


niespodziewana strata lub upadek bolą najbardziej. 


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz