Wonderland Our :3

Czasem najlepszym wyjściem z sytuacji, jest pogodzenie się z rzeczywistością. Nie ma sensu walczyć z kimś, kto ma kamień, zamiast serca. 

I zawsze pamiętaj, że jesteś kimś wyjątkowym. Jedyne co musisz zrobić, to pokazać innym, że tak właśnie jest. 

Boli świadomość, że już nigdy nie usłyszę Twojego głosu, już nigdy nie poczuję bijącego od Ciebie ciepła i smaku Twoich ust, że już nigdy nie będę mogła cieszyć się Twoim widokiem. 

Są ludzie, po których odejściu zostaje coś więcej, niż tylko wspomnienia. 

Już jest lepiej. Czasami tylko przypomina mi się Twój uśmiech. 

Prawda jest taka, że czasami tak bardzo mi Ciebie brakuje, że ledwo mogę to znieść. 

Wstaję rano i zerkam na telefon. Brak wiadomości. Potem przypomina mi się, że wszystko już przeminęło. Trzęsące się ręce od płaczu stały się normą. 

Patrzę w Twoje oczy i widzę coś, czego inni nie mają. 

Rozczarowanie, to była jedyna rzecz, której nie przewidziałam. 

Człowiek, który zakochuje się łatwo, kocha zbyt mocno. 

Jeśli sądzisz, że ktoś stał Ci się obojętny, to po chwili znajdzie się moment, gdy zabraknie Ci jego obecności bardziej niż kiedykolwiek. 

I po prostu podejdź i powiedz, że mnie kochasz, a już nigdy nie powiem, że nienawidzę swojego życia. 

Tak wiele chcemy, a tak mało robimy, żeby to zrealizować.

Na błędach uczymy się tylko wtedy, kiedy zaczynają boleć.

Bo czasem , to już mi się nie chce udawać , że jest dobrze . Chciałabym wybuchnąć płaczem i wykrzyknąć wszystko , co mnie męczy na całe gardło.

Lubimy wracać w miejsca, gdzie spotkało nas coś dobrego, gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas. Lubimy te powroty, bo stale mamy nadzieję, że ktoś lub coś jeszcze na nas tam czeka.

Miał oczy jak wielu, a jego styl niczym nie wyróżniał się od pozostałych. Miał normalne włosy, na których wiecznie panował nieład. Miał kilka pieprzyków, jak każdy człowiek. I uśmiechał się zwyczajnie do ludzi. Jednak gdy pozwolił mi pokochać siebie, wszystko to stało się wyjątkowe.

Szkoda, że nie wiesz jakie to uczucie tęsknić za czymś, co nigdy nie dotknęło Twoich warg. Nie wiesz jakie to uczucie stać murem za czymś, co nigdy nie będzie Twoje.

Dopiero pod wpływem złości mówimy to czego nie mamy odwagi powiedzieć wprost.

I czekam na lepsze jutro, bo jak narazie jest mi jedynie smutno.

Brakuje mi osób, z którymi kiedyś tak wiele mnie łączyło.

Prawdą jest, że to ciosy od życia i bolesne doświadczenia pomagają nam dorosnąć.

Najgorsze jest to kiedy kogoś kochasz i nagle dociera do Ciebie, że już nigdy go nie zobaczysz, nie usłyszysz. Że umrzesz w jego sercu, zginiesz we wspomnieniach.

Biorę coraz głębszy oddech i coraz bardziej boli.

Nie rozumieją, że nikt nie zastąpi mi Ciebie.

Powinnam w końcu oduczyć się nawyku tęsknienia za ludźmi, dla których nic nie znaczę.

Ludzie mówią, że warto walczyć jeśli się kocha. jednakże gdyby kochało się z odwzajemnieniem, nie byłaby potrzebna walka.

W dzień udaje, że wszystko gra a wieczorem dopada ta jebana samotność.

Oboje wiemy, że nasza miłość nie umarła, tęsknimy za sobą tylko żadne z nas nie ma odwagi by się przyznać.

Gdy spojrzenia się spotkały, mocniej zabiło serce.

Jak musieli się czuć, kiedy się żegnali podając sobie dłonie, a chcieli się tak mocno przytulić, jakby można było w jednym krótkim przytuleniu dotknąć serca sercem.

Czas nie leczy ran. Czas pomaga nas przerodzić smutek w tęsknotę.

Jesteś pierwszą myślą , gdy wstaje rano i ostatnią gdzy kładę się spać.

I to spojrzenie w oczy, które warte jest wszystkiego.

Twój uśmiech sprawia, że moje myśli są spokojniejsze, bardziej rzeczywiste i poukładane.

Czuła się przy nim tak wyróżniona i tak jedyna, jak przy nikim innym na świecie.

Bo każde spojrzenie w Twoje oczy, jest powodem, by nadal Cię kochać.